Azaad Bharat Di Sewa Vich | ਅਜ਼ਾਦ ਭਾਰਤ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ

1947 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇ ਦਹਾਕਿਆਂ ਵਿਚ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਨੇਤਾ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਭਾਰਤ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਵਚਨਬੱਧ ਆਦਰਸ਼ਵਾਦੀ ਸਿਵਲ ਸੇਵਕਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਦੁਆਰਾ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਸੀ । ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਮਾਲ ਦੇ ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਵਿਚ ਕੁਮਾਉਂ ਦੇ ਹਿਮਾਲੀਅਨ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦਾ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਭੈਰਬ ਦੱਤ ਪਾਂਡੇ ਸੀ, ਜੋ 1939 ਵਿਚ ਭਾਰਤੀ ਸਿਵਲ ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ ਸੀ । ਸੇਵਾ-ਮੁਕਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ 1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿਚ ਨਕਸਲਵਾਦ ਦੇ ਪੁਨਰ-ਉਭਾਰ ਦੌਰਾਨ ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ ਅਤੇ 1983-84 ( ਰਾਜ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿਚ ਇੱਕ ਦੁਖਦਾਈ ਅਤੇ ਗੜਬੜ ਵਾਲਾ ਸਾਲ) ਵਿਚ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਗਵਰਨਰ ਸੀ । ਪਾਂਡੇ ਨੇ ਗੈਰ-ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਹੁਕਮਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਰਾਜਪਾਲ ਦੇ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਅਸਤੀਫ਼ਾ ਦੇਣਾ ਚੁਣਿਆ । ਅਨੰਦਪੁਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਮਤੇ ਅਤੇ ਸਾਕਾ ਨੀਲਾ ਤਾਰਾ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀਆਂ ਪਰਦੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਗੱਲਬਾਤ ਦਾ ਉਸ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਬਿਰਤਾਂਤ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ । ਦਿਲਚਸਪ ਅਤੇ ਪ੍ਰੇਰਨਾਦਾਇਕ, ਇਹ ਯਾਦ-ਪੱਤਰ ਇੱਕ ਅਸਾਧਾਰਨ ਜੀਵਨ ਦਾ ਦਿਲਚਸਪ ਰਿਕਾਰਡ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅਤੇ ਖ਼ੁਲਾਸਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇਤਿਹਾਸਕ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਹੈ ।

In the decades following 1947, as the highest national leaders were constructing a new India, they received support from a group of idealistic civil servants committed to the constitution and its people. Among these remarkable officials was a young Bhairab Datt Pandey from the Himalayan district of Kumaon, who joined the Indian Civil Service in 1939. After retiring from service, he became the Governor of West Bengal during the resurgence of Naxalism in the early 1980s and of Punjab during 1983-84, a painful and tumultuous year in the history of the state and nation. Instead of implementing unconstitutional orders, Pandey chose to resign from the position of Governor. His impactful account of the events and discussions behind the scenes before the incidents at Anandpur Sahib and the Nila Tara massacre is very significant. Interesting and inspiring, this memoir is a fascinating record of an extraordinary life and an important historical document that reveals crucial insights.